วันที่ 19 มกราคม 2558 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 134 / 157

เราไปในฐานะผู้ให้... ไปในฐานะยอดกัลยาณมิตร แล้วจะต้องไปหวาดหวั่นอะไร ไม่เห็นจะต้องไปทุกข์ใจอะไร เพราะฉะนั้น...ให้ทำด้วยความสุข แล้วก็สนุกกับการสร้างบารมี 20 มกราคม พ.ศ. 2545

การทำหน้าที่ก็ลยาถามิตร...ไม่ง่าย ต้องเป็นผู้มีคุณธรรมสูง ต้องทำด้วยความรำรึง เบิกบาน ต้องอดทน อดกลั้น อดออม ให้อภัย มีเมตตาธรรม ยิ้มสู้ ยิ้มรับกับถ้อยคำ ที่เขากล่าวออกมาด้วยความไม่รู้ ห

เราทำความดีเพียงคนเดียว ยังไม่พอ ต้องชวนคนอื่นทำด้วย 4 มกราคม พ.ศ. 2551 ๒๒๐

โลกนี้... เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี สร้างความดีงาม บันฑิตจะสร้างแต่ความดีงาม คนพาลจะสร้างแต่ บาปอาถักษรธรรม ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕ ๒๒๙

ความตระหนี่กับการให้ มันต่อสู้กันอยู่ตลอดเวลา บุญกับบาปก็สู้กัน มียดกับส่วน กุศลกับอกุศลสู้กันอยู่ อย่างนี้แหละ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ถ้าหากว่า ทำด้วยตัวเองด้วย และไปชักชวนคนอื่นทำด้วย เราก็จะสมบูรณ์พร้อม ทั้งทรัพย์สมบัติและบริวารสมบัติ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕

มีพรรค มีพวก ความสะดวก...มันก็มี ไม่มีพรรค ไม่มีพวก ความสะดวก..ก็ไม่มี ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ผู้มีกุญแจกำลังรอคอยเราอยู่ เป็นหลายๆ ล้านคน ผู้มีกุญแจ ล่ำนั้น... พยายามยามบดบัง การติดต่ือสารที่จะไม่ให้มาถึงเรา แต่มันจะกันไม่อยู่ เมื่อเราขอมอนุญาต ให้ท่าของเรา...พาตัวเราไปหาเขา ๒๖ มกราคม พ.ค. ๒๕

หมู่ญาติ ที่เคยสร้างบุญร่วมกับเรา...มีมาก และกำลังรอคอยเราอยู่ 26 มกราคม พ.ศ. 2455 ๒๓๙

การก่อสร้างถวารวัถตุเป็นศาสนสมบัติ ถ้ามีคนมาใช้เป็นร้อย เป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้านคน บุญที่เกิดขึ้นกับทุก ๆ คน เราก็จะมีส่วนแห่งบุญนั้นด้วย 14 มกราคม พ.ศ. 2546

บารมี ๑๐ ทัศ จะต้องทำให้ได้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ อย่างน้อยก็เริ่มต้นจาก มาทาทาบารมี ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

มหาทานบารมีจะเป็นเสียง ที่อำนวนความสะดวก ในการสร้างบารมีไปทุกกาฬชาติ ตราบเท่าถึงที่สุดแห่งธรรม ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๖

ถ้ามีมี่ทานบารมี มาอยู่เมืองไทย...ก็ไม่รวย อยู่เมืองนอก...ก็ไม่รวย อยู่ที่ไหน...ก็ไม่รวย 16 มกราคม พ.ศ. 2545

สร้างมหาทานบารมี จะต้องทำให้ถูกหลักวิชชา คือ ใจต้องใส ๆ เราจะได้บุญใหญ่ เติมเต็มเต็มหน่วย เป็นบุญที่ไม่มีวิบัติออ ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗

เมื่อใจใส ใจสบาย เวลาสมบัติ เกิดขึ้นกับเรา เราก็จะได้อย่างเย็น ๆ สบาย ๆ ได้อย่างมาก ๆ เร็วจันใจ ไม่มีอุปสรรค ขึ้นอยู่ที่ “ใจต้องใส” ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

วัตถุทานที่ให้ไปนั้น เขาใช้ได้ไม่นาน แต่ถ้าเราให้ "ธรรมทาน" เขาใช้ได้ตลอดชีวิต ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

ศีลธรรมจะเป็นเครื่องช่วยคุ้มครองโลกให้ปลอดภัย ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑

อยู่ด้วยกัน... ก็ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัย ให้อภัย อย่าถือสากัน พยายามทำความเข้าใจ ในความคิดของอีกฝ่าย พยายามนี้ถึงสิ่งดี ๆ ความดี ความรัก ความน่ารักที่ทำให้เรารัก และความเกื้อกูลที่เคยมีกัน อย่าทิ้อสา ให

บุตรที่ดูแลบิดามารดาอย่างดี จะได้รับอนิสงส์โดยย่อ คือ จะเกิดในระกูลที่มีบูพาถีเลี้ยงดูเราอย่างดี จะมีลูกหลานบริวารอยู่ในโอวาท ชีวิตจะมีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ไม่ตกต่ำ หากมีวิบากกรรมเก่ามาทำให้ชีวิตลำบา

หยุดมองคนอื่นได้แล้ว หันมาดูตัวเอง แก้ไขตัวเอง ๑๓ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖